In tegenstelling tot wat menigeen denkt, wordt de kurkeik, anders dan houtleverende bomen, niet gerooid om zich aan de mens dienstbaar te maken. Hij laat van zich ‘oogsten’. Bomen die ons hout moeten verschaffen, zijn gedoemd zich te laten slachten, de kurkeik laat zich melken, vele jaren aan een stuk.
Slechts enkele tientallen jaren geleden werd nog maar 30% van de oogst gebruikt voor het maken van flesafsluitingen. Daartoe gebruikte men alleen het zachtkurk. 70% van de oogst, waaronder de buitenste laag (steenkurk), was dus afval en dat kwam het imago destijds niet ten goede.
Pas met de komst van de nieuwe toepassingsgebieden werd er ook een zinnig gebruik gegeven aan dit afval met als resultaat dat tegenwoordig de gehele oogst schoon op gaat. Zo wordt het steenkurk, met z’n ruwe struktuur, verwerkt in wandtegels en vloertegels.
Hoe ecologisch wilt u het hebben? Kurkschors is de oogst van een onuitputtelijke natuurlijke bron waarbij geen residu terugvalt in de natuur. Bovendien is er bij kurkwouden geen sprake van erosie, hetgeen bij ecologen hoog aangeschreven wordt.
Een ideale grondstof die naadloos aansluit bij de steeds groter wordende vraag naar natuurlijke bronnen.